تو روستای ما یه پرنده بود که صبحای زود بهش میگفتن سَربانو (سحر بانو) و عصرا بهش میگفتن پسین‌بانو (پسین=بعداز ظهر).
اینکه خیلی فلسفه داشت روستامون.